أَصْبَحْنَا وَ أَصْبَحَ الْمُلْكُ لِلَّهِ؛ وَالْحَمْدُ لِلَّهِ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ؛ لَهُ الْمُلْكُ وَ لَهُ الْحَمْدُ وَ هُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ؛ رَبِّ أَسْئَلُكَ خَيرَ مَا فِي هَذَا الْيَومِ وَ خَيرَ مَا بَعدَهُ؛ وَ أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا هَذَا الْيَومِ وَ شَرِّ مَا بَعدَهُ؛ رَبِّ أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْكَسَلِ وَ سُوءِالْكِبَرِ؛ رَبِّ أَعُوذُ بِكَ مِنْ عَذَابٍ فِي النَّارِ وَ عَذابٍ فِي الْقَبْرِ.

Далил: (Имом Муслим “Зикр ва дуолар китоби”да Абдуллоҳ розияллоҳу анҳудан ривоят қилган. Шунингдек Имом Термизий ҳам “Дуолар” бобида келтирган.)

Ўқилиши: Асбаҳнаа ва асбаҳал мулку лиллаҳи, валҳамду лиллаҳи лаа илааҳа иллаллоҳу ваҳдаҳу лаа шарийка лаҳ, лаҳул мулку ва лаҳул ҳамду ва ҳува ъалаа кулли шайъин қодийр. Робби асъалука хойро маа фий ҳаазал явми ва хойро маа баъдаҳу, ва аъуузу бика шарри ма ҳаазал явми ва шарри ма баъдаҳу, Робби аъуузу бика минал касали ва сууъил кибари. Робби аъуузу бика мин ъазабин фин наар ва ъазабин фил қобр.

Маъноси: “Биз ҳам, мулк ҳам Аллоҳники бўлган ҳолда тонг оттирдик. Аллоҳга ҳамд бўлсин. Шериги йўқ, якка бўлган Аллоҳдан ўзга илоҳ йўқ. Мулк ҳам, мақтовлар ҳам Унга тегишлидир. У ҳамма нарсага қодир. Эй Роббим, Сендан бу куннинг ва бундан кейинги куннинг яхшиликларини сўрайман. Бу куннинг ва бундан кейинги куннинг ёмонликларидан паноҳ сўрайман. Эй Роббим, дангасалик ва кибрдан, қабр ва жаҳаннам азобидан паноҳ сўрайман”.