1453 йилнинг 29 майида Султон Меҳмет II бошчилигидаги усмоний турклар қўшини Византия империясининг пойтахти Константинопол, яъни Истанбул шаҳрини фатҳ этди.
Мусулмонларнинг бу муҳим фатҳ билан Шарқий Рим империяси йўқ бўлди, охирги Византия императори Константин XI Драгаш эса жангда ўлди. Мазкур ғалаба усмонийларга Шарқий Ўрта ер денгизи ҳавзасида устунликни қўлга киритишга имкон берди. Истанбул 1922 йилгача турклар учун пойтахт вазифасини ўтади.
Истанбул авваллари ҳам мусулмонлар қўшини томонидан бир неча бор қамал этилган бўлса-да, аммо шаҳарни қўлга киритиш 21 ёшли Султон Меҳмет II га насиб қилди, шунинг учун ҳам у фотиҳ номига сазовор бўлди.
