Умар ибн Хаттобдан ривоят қилинади, Расулуллоҳ алайҳис салом: “Аллоҳнинг шундай бандалари бор. Улар пайғамбар ҳам эмаслар. Шаҳидлар ҳам эмаслар. Лекин уларнинг Қиёмат Кунида Аллоҳга яқинлигига пайғамбарлар ҳамда шаҳидлар ҳавас қилиб турадилар” -  дедилар.

Саҳобалар:
 - “Айтинг! Улар кимлар эй Расулуллоҳ?” -  дедилар. 

Шунда Расулуллоҳ алайҳис салом:
 - “Улар мол дунё деб эмас ҳамда қариндош деб ҳам эмас, балки Аллоҳни деб муҳаббат қўйган кимсалардир. Аллоҳ номига қасамки, уларнинг юзи нур. Улар нур устида. Барча инсонлар ҳавфу-хатарда бўлсалар, улар ҳавфу-хатарда эмаслар. Барча инсонлар ғамгин бўлсалар, улар ғамгин эмаслар” -  деб қуйидаги оятни ўқидилар:
 - “Огоҳ бўлингки албатта, Аллоҳнинг дўстларига Қиёмат Кунида ҳеч қандай хавфу-хатар бўлмас ҳамда улар ғамгин ҳам бўлмаслар”. (Юнус, 62)

Қудратуллоҳ Аҳмад