(1-қисм 2-қисм 3-қисм 4-қисм 5-қисм 6-қисм 7-қисм 8-қисм 9-қисм 10-қисм 11-қисм 12-қисм 13-қисм 14-қисм 15-қисм 16-қисм 17-қисм 18-қисм 19-қисм 20-қисм)

Ғийбат ҳақида Ҳазрат Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи ва саллам дедилар:

– Ғийбат кимнидир унга ёқмайдиган сўзлар билан эслашингдир.

Шунда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламдан сўрадилар:

– Эй Аллоҳнинг Расули соллаллоҳу алайҳи ва саллам, мен сўзлаётган нарса ростдан ҳам унда бўлса-чи?

У зот соллаллоҳу алайҳи ва саллам жавоб бердилар:
– Агар сенинг айтганларинг унда бўлса, сен ғийбат қилдинг, агар айтганларинг унда бўлмаса, у ҳолда бўҳтон^[1] қилган бўласан (Абу Ҳурайрадан ривоят қилинган, Аҳмад, Муслим, Абу Довуд, Термизий ривояти).

Чақимчилик, миш-миш (намийма) хусусида гапирадиган бўлсак, бу одамлар орасига фитна ва нифоқ солиш мақсадида тарқатиладиган гап сўзлардир. Шариат намийма (яъни чақимчилик, гап ташиш, миш-миш тарқатиш)ни ўта қаттиқ даражада қоралаган. Чунончи, Ҳазрат Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи ва саллам бу ҳақда шундай деганлар:

“Сизлардан Аллоҳнинг нафратига лойиқ­роғингиз икки ўртада гап етказиб, биродарлар орасида нифоқ солиб ажратадиганингиздир” (Ҳурайрадан ривоят қилинган, Ибн Абу Дунё ри­вояти).